Gourmelita

Είχα να μαγειρέψω έτοιμο ρολό, εδώ και πολλά χρόνια. Πάντοτε τα έβρισκα γεμάτα με πολλά μπαχαρικά, τόσο πολύ, που στο τέλος δεν καταλάβαινες τι τρως-χοιρινό ή κοτόπουλο, παρόμοια γεύση είχαν!  Αυτό το ρολό όμως, γεμιστό με μυζήθρα, φέτα, ελιές και αλειμμένο με πάπρικα, είπα να το δοκιμάσω, μιας και μου φάνηκε πολύ ωραίο σαν ιδέα. Ελληνικό κοτόπουλο, από τα  Lidl , που όσες φορές έχω μαγειρέψει κοτοπουλό τους, είναι πάντοτε πολύ νόστιμο. Φυσικά, δεν θα το έβαζα έτσι μόνο του στον φούρνο! Αποφάσισα να του δώσω έξτρα γεύση, καλύπτοντας την επιφάνεια του με υπέροχο μπέικον-κι αυτό από τα  Lidl  φυσικά, της σειράς 'Αγροικία' με τέλεια γεύση και συμφέρουσα τιμή, και να το ενώσω με baby πατατούλες Ηλείας. Λίγη φρέσκια ρίγανη, λεμόνι, χοντρό αλάτι από το νησί μου, και πιπέρι, έκαναν αυτό το ρολό ένα γεύμα που αγάπησε όλη η οικογένεια.  Τα παιδιά έφαγαν από 3 φέτες ρολό, και πραγματικά ήταν τόσο τρυφερό και ζουμερό, που μας ενθουσίασε όλους! Το τραγανό μπέικον, συμπλήρωσε τέλεια

Αυτήν την εποχή, μπορούμε να βρούμε τα ωραιότερα φρούτα. Φράουλες, κεράσια, βερύκοκα, ακόμα και ροδάκινα! Τα παιδιά μου μόλις είδαν κεράσια στο σούπερ μάρκετ ενθουσιάστηκαν, και φύγαμε με 2 κιλά περίπου-γέμισαν μόνα τους την σακούλα... Οι φράουλες βρίσκονται σταθερά στο σπίτι εδώ και καιρό, οπότε σκέφτηκα την Κυριακή που μας πέρασε να φτιάξω ένα εύκολο γλυκό με αυτά τα αγαπημένα-όλων μας-φρούτα. Ψάχνοντας τα βιβλία μου, βρήκα την κλασική, αμερικάνικη συνταγή για 'Fresh Strawberry Pie', στο λατρεμένο 'Joy of Cooking'-μια από τις 'Βίβλους' της κουζίνας των ΗΠΑ. Εννοείται ότι την 'πείραξα' λιγάκι, πρόσθεσα τα κεράσια ενώ η συνταγή είναι για φράουλες κι άλλα berries όπως σμέουρα-raspberries, πρόσθεσα χυμό λάϊμ, αντί για ζάχαρη χρησιμοποίησα μόνο ζάχαρη καρύδας, και η βάση της τάρτας ήταν έτοιμη, ψυγείου. Φυσικά και μπορείτε να φτιάξετε την αγαπημένη σας βάση για τάρτα ή  αυτήν  εδώ, που είναι πανεύκολη! Να πω ότι η ζάχαρη καρύδας-την βρί

Πρόσφατα μπήκα σε ένα κρεοπωλείο στο Μαρούσι, που δεν είχα ξαναεπισκεφθεί. Αγόρασα κάτι μόνο και μόνο για να παρκάρω στο πάρκινγκ του-βρίσκεται απέναντι από το ταχυδρομείο, και ποτέ μα ποτέ, δεν βρίσκω να παρκάρω κοντά! Πήρα παϊδάκια, τα οποία λατρεύουν τα παιδιά μου, και ο κρεοπώλης με διαβεβαίωσε ότι είναι εξαιρετικά-ήταν όντως-και ακούγοντας την κυρία μετά από εμένα να λέει: "Βάλε μου από εκείνο το φανταστικό συκώτι που έχεις!", έτρεξαν σάλια, και καταλαβαίνετε...  Έφυγα συν ένα πακέτο κόκκινο-κόκκινο συκώτι μοσχαρίσιο, που το ονειρευόμουν τηγανιτό, με μπόλικο λεμόνι και ίσως καραμελωμένα κρεμμύδια! Στο σπίτι όμως, με έπιασε το δημιουργικό μου, κι είπα να φτιάξω κάτι πιο πρωτότυπο για τα δικά μου δεδομένα. 'Αρχισα να σκέφτομαι και να σκαρφίζομαι συνταγές, αλλά είχα και την φαεινή ιδέα να ρωτήσω την Γεωργιανή φίλη μου την Χατούνα, πώς φτιάχνουν το συκώτι στην Γεωργία. Μου είπε πως μια πολύ δημοφιλής συνταγή σε γάμους και γιορτές, είναι το συκώτι σαλά

Αυτό το smoothie είναι μια ωφέλιμη 'βόμβα' για τον οργανισμό μας! Θα ξεκινήσω με τα υλικά του ένα ένα-αν και η ανάλυση των εξαιρετικών ιδιοτήτων τους, θα είναι ελλιπής, μιας και για να τα γράψω όλα, θα πρέπει να γεμίσω πολλές σελίδες... Τα μούρα: γεμάτα αντιοξειδωτικές ουσιές, βιταμίνες, σίδηρο, φυτικές ίνες, ακόμα και πρωτείνη. Ιδανικά για καταπολέμηση φλεγμονών, νευρολογικών διαταραχών και του διαβήτη. Τα μούρα είναι στην εποχή τους, και εάν είχατε την τύχη να βρείτε μουριά, ελπίζω να γευτήκατε αυτό το μαγικό φρούτο απευθείας από το δέντρο. Σε βόλτα με τα παιδιά μου, ανακάλυψα υπερφορτωμένη μουριά, κι αφού έφαγα αρκετά, άρχισα να σκέφτομαι πως θα μαζέψω κι άλλα για το σπίτι... Όποιος ζορίζεται, γίνεται κι εφευρετικός όμως, και πάλι καλά που είχαμε μαζί μας το σκυλάκι μας, επειδή τελικά χρησιμοποίησα τα σακουλάκια που κουβαλάμε μαζί για τα 'απορίμματα' της, και τα γέμισα υπέροχα, ώριμα μούρα! Πάμε στο δεύτερο μαγικό συστατικό: η σκόνη baobab. Superfood από τα λίγα,

Αυτό το φαγητό το λατρεύω! Το έχω συνδυάσει με τα παιδικά μου χρόνια, όπου μας πήγαινε ο μπαμπάς της αγαπημένης παιδικής μου φίλης μέχρι σήμερα, Εμμανουέλας, σε ένα εξαιρετικό κινέζικο στο κέντρο τα μεσημέρια της Κυριακής. Μπορεί και να ήταν η πρώτη φορά που έφαγα κινέζικο μια από αυτές τις φορές-δεν θυμάμαι με σιγουριά-και πάντοτε θα θυμάμαι αυτές τις γεύσεις. Spring rolls, dumplings, noodles, πάπια Πεκίνου, cashew chicken και πάντα μα πάντα, mongolian beef! Από τότε, το έχω ξαναφάει άπειρες φορές, και τα τελευταία χρόνια το είχα βάλει λίγο στην άκρη σαν πιάτο, μιας και το θεωρούσα πολύ κλασικό και αρκετά βαρύ κιόλας για τα σημερινά μου γούστα... Σε τραπέζι στο σπίτι της αδερφής μου όμως, με περίμενε μεγάλη έκπληξη, μιας κι όχι μόνο το είχε μαγειρέψει, αλλά και με την πρώτη μπουκιά, μεταφέρθηκα στο κλασικό κινέζικο που σας έλεγα πιο πάνω. Η δύναμη της γεύσης, είναι μεγάλο πράγμα τελικά! Φυσικά της 'βούτηξα' την συνταγή-την είχε ανακαλύψει στο διαδίκτυο-και με την