Gourmelita

Χοιρινό μπούτι, γλασαρισμένο με κρέμα μπαλσάμικο με σύκο, σιγοψημένο για 2-3 ώρες στην γάστρα με φρέσκο κουρκουμά, γλυκοπατάτες, κάστανα και λωτούς. Καταλαβαίνετε πως πήρε το όνομα του, έτσι; Πορτοκαλί κυριαρχία! Αυτό το φαγητό το εμπνεύστηκα βλέποντας λωτούς παντού πιά, και το έφτιαξα στα γενέθλια του γιού μου, εντυπωσιάζοντας θετικά όλη την οικογένεια.  Ο συνδυασμός χοιρινού με όλα τα παραπάνω, αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένος! Το καλό με αυτό το φαγητό επίσης, είναι ότι η προετοιμασία είναι ελάχιστη, το βάζεις στον φούρνο, και το ψιλοξεχνάς... Μερικές ωρίτσες μετά, απολαμβάνεις ένα χοιρινό που λιώνει στο στόμα, με ένα τέλειο mix λαχανικών και φρούτων.  Εδώ το έχω συνοδέψει με το τέλειο μανιταροπίλαφο  των Μανιταροπροϊόντων Γρεβενών, που το συμπλήρωσε εξαιρετικά.      ΥΛΙΚΑ :  Ένα χοιρινό μπούτι, 2-3 κιλών περίπου 1.5 κιλό γλυκοπατάτες 3-4 λωτούς 250 γρ κάστανα-για ευκολία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα έτοιμα σε...

Στο νησί μου την Κάσο, το Πάσχα και τα Χριστούγεννα, συνηθίζεται να τρώμε 'οφτό'. Το οφτό είναι αρνί ή κατσικάκι γάλακτος, γεμισμένο με πασπαρά, και ψημένο για άπειρες ώρες στον ξυλόφουρνο. Τι είναι ο πασπαράς; Γέμιση, που αποτελείται από τα εντόσθια του ζώου, ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και ρύζι. Στο δικό μας σπίτι, τον πασπαρά, τον έφτιαχνε συνήθως η αγαπημένη μου θεία Φωφώ, και δεν γεμίζαμε αρνάκι, τον τρώγαμε μόνο του, δίπλα σε όποιο κρέας ετοιμάζαμε εκείνες τις ημέρες. Η θεία Φωφώ, τον έφτιαχνε με κουκουνάρι και σταφίδες, και κάθε μα κάθε Χριστούγεννα, ονειρεύομουν πότε θα τον δοκιμάσω. Από τότε που έφυγε από κοντά μας η αγαπημένη μου θεία όμως, κανείς δεν έφτιαξε τον δικό της πασπαρά ξανά σε οικογενειακό τραπέζι. Τώρα που οι μέρες μυρίζουν όλο και πιο πολύ Χριστούγεννα, τον νοστάλγησα τόσο πολύ, που σήμερα αποφάσισα να τον φτιάξω για εμένα μόνο. Θέλοντας να τον σερβίρω σαν κυρίως πιάτο όμως, σκέφτηκα να δοκιμάσω να τον φτιάξω με ρύζι για risotto. Απ...

Εάν έχετε βρεθεί ποτέ στην Αγγλία για τις γιορτές, θα ξέρετε πόσο σημαντικό είναι το παραδοσιακό fruit cake εκεί. Πάνω κάτω σαν τα δικά μας τσουρέκια... Παραδοσιακά φτιάχνεται ακόμα και 2 μήνες πριν τις γιορτές, και μετά το 'ταϊζουν', ποτίζοντας το στην ουσία με μπόλικο αλκοόλ-συνήθως brandy-κατά διαστήματα. Κάθε χρόνο λέω να σας φτιάξω ένα από τον Οκτώβριο, αλλά πάντοτε σκέφτομαι ότι παραείναι χρονοβόρα συνταγή-την φτιάχνεις Οκτώβριο και την παρουσιάζεις Δεκέμβρη!  Πάλι καλά, υπάρχουν κι άπειρες-λιγότερο χρονοβόρες-παραλλαγές, τα λεγόμενα 'Light Fruit Cakes'. Αυτά δεν θέλουν 'τάϊσμα' συνήθως, ή μπορείτε να τα φτιάξετε λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, και να ταϊσετε/ποτίσετε όσο προλάβετε. Αυτό εδώ, είναι ένα από αυτά. Όπως λέει και η Delia Smith- η ιέρεια της Αγγλικής κουζίνας, στο βιβλίο της: 'Christmas', από όπου πήρα την συνταγή, "This is an absolutely delightful alternative Christmas cake; One for connoisseurs, I think."...

Αγαπημένη χριστουγεννιάτικη γεύση, το gingerbread-σε κάθε μορφή του-με πάει πίσω στα παιδικά μου χρόνια, όταν η μητέρα μου μας έφτιαχνε gingerbread men, με συνταγή της φίλης της από Αμερική, και cookie cutter έναν άντρα-καμία σχέση με τα σημερινά κουπ πατ, που παραπέμπουν σε στρουμπουλά ανθρωπάκια. Από τότε που ανακάλυψα ότι αυτή η γεύση μπορεί να γίνει και κέικ, αυτά τα cupcakes έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι των δικών μου χριστουγεννιάτικων γλυκών... Φτιάχνονται εύκολα, έχουν έντονη γεύση, και ταιριάζουν τέλεια με όποιο γλάσο θέλετε: βουτυρόκρεμας-που προτείνω εδώ, απλό λεμονιού  σαν αυτό , κανέλας σαν αυτό που θα βρείτε κάτω κάτω στις οδηγίες αυτού του κέικ , cream cheese όπως εδώ, αλλά στην μισή ποσότητα. Η επιλογή είναι δική σας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μόνο μέλι, για πολύ απαλή γεύση και χρυσό χρώμα, ή μόνο μελάσα, για πιο original έντονη γεύση και σκούρο χρώμα. Συνταγή προσαρμοσμένη από εμένα, από το βιβλίο: 'Cupcakes', της Shelly Kaldunski.    ...

Πρόσφατα σε κάλεσμα που διοργανώθηκε στο ιστορικό ξενοδοχείο  Titania , και συγκεκριμένα στο εστιατόριο  Olive Garden , με θέα την Ακρόπολη, δοκιμάσαμε υπέροχο πραγματικά φαγητό. Ελληνική αμιγώς κουζίνα, με υλικά από όλη την Ελλάδα, κι ήταν όλα εξαιρετικά. Ξεχώρισα τον ξινόχοντρο με στακοβούτυρο κι απάκι-απίθανο πιάτο, ότι και να σας πω είναι λίγο-και κόλλησα τρελά με τα δύο είδη πουρέ που συνόδευαν το κρέας. Πουρές σελινόριζας, και πουρές κολοκύθας, από τους ωραιότερους που έχω φάει. Φυσικά αποφάσισα να φτιάξω αντίστοιχους, αλλά αποφάσισα να τους ενώσω κιόλας, για να απαλύνω την γεύση της σελινόριζας, μιας και η κόρη μου μάλλον θα την σνόμπαρε, καθώς δεν πολυαγαπά το σέλινο. Η ένωση ήταν επιτυχής, ο πουρές άρεσε το ίδιο και στα δύο μου παιδιά-ο γιός μου λατρεύει το σέλινο, οπότε για εκείνον δεν είχα καμιά αμφιβολία, αλλά η κόρη μου κατέληξε να φάει περισσότερο από εκείνον, οπότε η αποστολή εξετελέσθη! Συνοδέψτε το κρέας σας με αυτόν, το κοτόπουλο, ακόμα και το ψάρι....

Η τιραμισού αυτή, δεν είναι η λατρεμένη  κλασική tiramisu , ούτε  αυτή  με τις φράουλες. Είναι μια απλή και πολύ γρήγορη tiramisu, γεμάτη σοκολατένια γεύση, που εμπνεύστηκα πέρυσι τέτοια εποχή, για να δημιουργήσω το συγκεκριμένο γλυκό σε μορφή κατάλληλη για μικρά παιδιά. Εάν βέβαια δεν την καταναλώσουν παιδιά στο δικό σας σπίτι, θα είναι και γεμάτη καφέ και ρούμι! Δεν περιέχει αυγό η κρέμα της, είναι απλώς ένας συνδυασμός σαντιγί και mascarpone, φτιάχνεται πολύ εύκολα, και αρέσει πολύ σε όλους. Η παιδική βερσιόν είναι πολύ δημοφιλής μεταξύ των παιδιών μου και των φίλων τους. Οι σταγόνες σοκολάτας σε συνδυασμό με την ονειρεμένη κρέμα, και τα βουτηγμένα σε κακάο (και ρούμι) μπισκότα, είναι αυτά που κάνουν αυτήν την αλλιώτικη tiramisu ακαταμάχητη... Η ποσότητα υλικών που σας δίνω είναι για ένα μεγάλο πυρέξ, οπότε εάν θέλετε, μπορείτε να την κόψετε στο μισό, και να χρησιμοποιήσετε ένα μεσαίου μεγέθους. Δοκιμάστε την, και καλή σας απόλαυση!     ...