Gourmelita

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, βρέθηκα σε φιλικό σπίτι στην Αμφίκλεια. Εκείνες τις μέρες, είχε οργανωθεί στην πλατεία του χωριού μια γιορτή όπου μικροί παραγωγοί αναδείκνυαν τα προϊόντα τους, δίνοντας μας-φυσικά-να δοκιμάσουμε! Το καλύτερο τραπέζι για εμένα, ήταν αυτό με τα άπειρα μανιταρο-προϊόντα Γρεβενών . Είχαν στήσει τεράστιες κατσαρόλες, και η μυρωδιά απλώς σου έσπαγε την μύτη. Χορτόσουπα με μανιτάρι, μανιταροπίλαφο, μανιταροπουρές, πλιγούρι με μανιτάρι, όλα εξαιρετικής γεύσης! Αφού δοκίμασα από όλα και τρέλανα τους γλυκύτατους κυρίους με τα μανιταροκαπέλα τους, δεν μπορούσα να αποφασίσω ποιά προϊόντα θα προμηθευτώ από την τεράστια γκάμα τους-μανιτάρια πολλών ποικιλιών μέσα σε λάδι, όλα τα παραπάνω που σας ανέφερα και τα οποία είναι έτοιμα μέσα σε σακουλάκια για να τα μαγειρέψετε, μανιτάρια αποξηραμένα, πολλά είδη ζυμαρικών από μανιτάρι, ακόμα και λικέρ μανιταριού και γλυκό του κουταλιού μανιτάρι(!) Οι  'μανιταροκαπελάδες' που τόσο ωραία προωθούν τα ελληνικά μανιτάρια

Πρόσφατα, η φίλη μου Εύα ή αλλιώς  Funky Cook , μου ζήτησε να συμμετέχω σε ένα τέλειο project που αφορά στις ρίζες, το:  The Roots Project . Εννοείται πως είπα ναι χωρίς καν να το σκεφτώ, γιατί αγαπώ πραγματικά τις ρίζες-και την Εύα, αλλά μην το κάνουμε και θέμα! Η ρίζα που διάλεξα, ήταν η  πατάτα , επειδή είναι πραγματικά η πιο αγαπημένη μου! Δεύτερη αγαπημένη μου όμως, είναι ο κουρκουμάς, οπότε στην ερώτηση της Εύας: 'Δώσε μου την συνταγή ενός άλλου μπλόγκερ, με οποιαδήποτε ρίζα, που θα ήθελες να την έχεις παρουσιάσει στο δικό σου μπλογκ.', η απάντηση ήταν αυτό εδώ το κέικ, που βρήκα στο blog:  'Strayed from the table' . Κέϊκ με ελληνικό γιαούρτι, πορτοκάλι και φρέσκο κουρκουμά; Και χωρίς γλουτένη; Με το που το είδα, το ζήλεψα τόσο μα τόσο πολύ! Αφού δεν το εμπνεύστηκα, το έφτιαξα και το έφαγα τουλάχιστον, και σας το παρουσιάζω εδώ... Είναι τόσο υπέροχο όσο πίστευα, και ακόμα πιο πολύ... Αξίζει να ψάξετε να βρείτε φρέσκο κουρκουμά, γιατί το άρωμα που δίνει εί

Φυστικοβούτυρο, κοτόπουλο, πράσο, ginger, σκόρδο, φυστίκια, ξύσμα πορτοκαλιού και πιπεριές, συνθέτουν αυτό το αυτοσχέδιο 'ταϋλανδέζικο' πιάτο, που έφτιαξα μια μέρα με μεγάλα κέφια. Εύκολο, γρήγορο, 'πετάς' κι ένα αρωματικό ρύζι στο πλάϊ, και έχεις το τέλειο γεύμα! Αυτό το φαγητό ήρθε για να μείνει-στο δικό μας σπίτι! Όταν το δοκιμάσετε, πιστεύω και στο δικό σας θα συμβεί το ίδιο!       ΥΛΙΚΑ : 3 στήθη κοτόπουλου 2-3 πιπεριές-κόκκινη, κίτρινη, πορτοκαλί 3 πράσα 3-4 φρέσκα κρεμμυδάκια 1 πορτοκάλι-το ξύσμα του 1 σκελίδα σκόρδο ρίζα ginger-ένα κομμάτι -7 εκ. περίπου  1 κούπα φυστίκια αράπικα 1/2 βαζάκι φυστικοβούτυρο 2 κσ ελαιόλαδο ή ακόμα καλύτερα peanut oil-εάν έχετε 1 κύβος ζωμού κοτόπουλου 1 κούπα βραστό νερό chilli σε σκόνη ή σε flakes       ΟΔΗΓΙΕΣ : Θα χρειαστείτε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι, τύπου wok. Πλύντε καλά, και κόψτε το κοτόπουλο σε λωρίδες.  Πλύντε και καθαρίστε τα λαχανικά σας. Κόψτε σε ροδέλες τα κρεμμύδια και τα πράσα-κόψτε

Εναλλακτική του ρυζιού και των ζυμαρικών για εμένα, η κινόα, εάν μαγειρευτεί σωστά, είναι η ιδανική βάση για ένα υγιεινό πιάτο που μπορείτε να συμπληρώσετε όπως εσείς θέλετε. Οι αγαπημένοι μου συνδυασμοί όμως με κινόα, παραπέμπουν σε σαλάτες, ίσως επειδή την έχω στο μυαλό μου ως κάτι εξαιρετικά υγιεινό! Εδώ την συνδυάζω με μανιτάρια πλευρώτους, ginger, curry, κόλιαντρο και αβοκάντο, και το αποτέλεσμα πραγματικά με ενθουσίασε. Το φαγητό αυτό ήταν απόλυτα χορταστικό, και ένιωσα ότι κάνω σωστή κι υγιεινή διατροφή έστω και για μια ημέρα, τρώγοντας το! Τι συνέβη τις επόμενες...μην το ρωτάτε. Ας μιλήσουμε για το σωστό μαγείρεμα τις κινοάς καλύτερα. Την πρώτη φορά που δοκίμασα να φτιάξω κινόα, ήμουν έγκυος με τον γιο μου-το πάσχα του 2003-και το αποτέλεσμα δεν με ενθουσίασε. Βγήκε ένα λασπωμένο πράγμα σαν στόκος... Ομολογώ ότι δεν ξανααγόρασα κινόα, μέχρι που την έφαγα στην Αμερική, και κατάλαβα ότι δεν έφταιγε η κινόα...εγώ έφταιγα! Πλέον με το internet στα δάχτυλα μας σε κλάσματα του

Για τον  διαγωνισμό  των μυστικών γεύσεων Lay's, σας έχω ενημερώσει. Για το πόσο νόστιμα είναι τα chips με τις μυστικές γεύσεις, σας ενημέρωσα επίσης! Για τα τέλεια και πανεύκολα dip που δημιούργησα για να τα τρώμε μαζί τους όμως, δεν σας ενημέρωσα! Τα παιδιά μου έχουν ένα αγαπημένο τους dip, με το οποίο τρώνε πάντοτε τα chips. Είναι κάτι που φτιάχνω από έφηβη, δεν ξέρω εάν μου το είπαν ή εάν το διάβασα κάπου-που να θυμάμαι, πάνε και....τόσα χρόνια-και είναι τόσο απλό όσο δεν φαντάζεστε. Αυτό φυσικά είναι ένα από τα τρία dip που βάλαμε στο τραπέζι μαζί με τα  Lay's: 'Μάντεψε την Γεύση' , το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, που καθήσαμε να δούμε αγαπημένη μας ταινία όλοι μαζί οικογενειακώς. Αυτό το dip, ταίριαζε τέλεια και συνόδεψε την 'πράσινη' μυστική γεύση. Αποφάσισα να μην αφήσω παραπονεμένες τις άλλες δύο όμως, και ακολουθώντας το γευστικό μου ένστικτο-ξέρετε, όπως μαγειρεύω τις δικές μου συνταγές πάντοτε- έφτιαξα άλλα δύο dip, με υλικά που είχα στο ψυγεί

Αυτά τα μπισκότα τα δοκίμασα για πρώτη φορά σε ταξίδι μου στην Αυστραλία, που συνέπεσε τότε με την στρατιωτική επέτειο ANZAC, που είναι μια από τις πιο σημαντικές επετείους των Αυστραλών και των Νεοζηλανδών. Μου τα κέρασε η φίλη μου η Νίνα, που μπορεί να γεννήθηκε και να ζει όλη της την ζωή στην  Αυστραλία, όμως είναι όσο Ελληνίδα δεν πάει! Μου είπε ότι είναι μεν παραδοσιακά Αυστραλέζικα, αλλά έχουν μεγάλη σχέση και με την Ελλάδα. Όταν 'έπεσα' ξανά πάνω σε αυτά τα μπισκότα πρόσφατα-συνταγή μέσα στο βιβλίο μου:   'Cookies Unlimited' του Nick Malgieri, αποφάσισα να τα φτιάξω, και να θυμηθώ την ιστορία τους. Η 25η Απριλίου λοιπόν, σηματοδοτεί την πρώτη μεγάλη μάχη της Αυστραλίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο για την κατάκτηση των Στενών των Δαρδανελίων, όπου έχασαν την ζωή τους πάνω από 10.000 νέοι στρατιώτες. Μέσα από τις μάχες που έδωσαν με τους Τούρκους τότε όμως οι δύο στρατοί, και λόγω της ομοψυχίας που τους προκάλεσε η απώλεια τόσων αντρών, δημιουργήθηκε το Αυσ

Πρόσφατα σε έκθεση τροφίμων μικρών Ελλήνων παραγωγών, γνώρισα δύο υπέροχες κυρίες που μου χάρισαν πολλά από τα προϊόντα τους. Ο ενθουσιασμός μου όταν τα δοκίμασα ήταν τόσο μεγάλος, που δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς! Η εταιρεία τους λέγεται  "Ρόδια Γη" , και είναι μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση, που παρασκευάζει και διαθέτει σπιτικά προϊόντα από την Ρόδο, την Αστυπάλαια και σιγά σιγά τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Τι σημαίνουν τα παραπάνω λόγια; ότι μια ομάδα γυναικών, βλέποντας ότι τα τοπικά και παραδοσιακά προϊόντα της Ρόδου δεν αναδεικνύονταν, και δεν υπήρχαν διαθέσιμα στην αγορά όπως θα ήθελαν, αποφάσισαν να τα αναδείξουν με τον δικό τους τρόπο: ένωσαν τις δυνάμεις τους-η κάθε μια κατέχει μια θέση 'κλειδί' του συνεταιρισμού-και δημιούργησαν! Εκτός από προϊόντα όπως ανθό αλατιού και βότανα, συσκευασμένα πολύ όμορφα, και άρα τέλεια για να τα πάρει πίσω μαζί του ο ξένος επισκέπτης της χώρας μας, έφτιαξαν και πιο περίπλοκες γεύσεις: μαρμελάδα φράουλας με λε

Εδώ και λίγο καιρό, η  Lay's  έχει κυκλοφορήσει τρεις νέες γεύσεις chips στην ελληνική αγορά. Οι γεύσεις είναι μυστικές, και δημιουργήθηκαν σε συνεργασία με τον γνωστό chef  Έκτορα Μποτρίνι. Θα ομολογήσω ότι μόλις πήρε το μάτι μου τα πολύχρωμα σακουλάκια με το ερωτηματικό επάνω, 'έπρεπε' να δοκιμάσω και τις τρεις διαφορετικές συσκευασίες, και με τα παιδιά μου βάλαμε στοιχήματα για το ποιες είναι οι μυστικές γεύσεις! Μετά τους είπα για τον διαγωνισμό... Όποιος νομίζει ότι μάντεψε σωστά, μπορεί να συμμετέχει σε  διαγωνισμό με έπαθλο ένα ταξίδι στην Ευρώπη κάθε εβδομάδα, και 10.000 ευρώ για τους 3 μεγάλους νικητές, που θα ανακαλύψουν τις κρυφές γεύσεις! Οι νικητές θα ανακοινωθούν την 1η Απριλίου, μαζί με τα πιάτα που αντιπροσωπεύει κάθε γεύση. Καταλαβαίνετε ότι εμείς έχουμε τρεις διαφορετικές απόψεις-δεν συμφωνήσαμε πουθενά με τα παιδιά μου-οπότε συμμετείχαμε με τρεις διαφορετικές εκδοχές, και περιμένουμε με αγωνία την ανακοίνωση! Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε π

Δεν θα σας κουράσω με την περιγραφή αυτού του-λατρεμένου για εμένα-ταπεινού κομματιού κρέατος. Το αγαπώ. Τέλος! Σας έχω προτείνει δύο διαφορετικές βερσιόν του, την  κλασική,  και μια  'λεμονάτη'.  Σήμερα θα σας προτείνω την 'μανταρινένια' λοιπόν, που δημιουργήθηκε από την φαντασία μου 100% και το αποτέλεσμά της είναι καλύτερο απ'ότι περίμενα. Μπύρα, μανταρίνι, κάστανα και γλυκοπατάτα έδεσαν σε ένα φαγητό...κόλαση! Μπορούσε να είναι ιδανικό φαγητό για γιορτινό τραπέζι εάν δεν είχαν περάσει οι γιορτές σχετικά πρόσφατα, αλλά θα μπορούσε να είναι απλώς ένα υπέροχο comfortfood για εσάς και την οικογένεια σας. Για εμένα είναι το αποχαιρετιστήριο πιάτο του χειμώνα, μιας και μπήκε επίσημα η Άνοιξη. Μια δοκιμή θα σας πείσει, και θα με βγάλει-εμένα και την φαντασία μου-ασπροπρόσωπη!       ΥΛΙΚΑ : 6 μικρά κομμάτια osso buco-μοσχαρίσιο κότσι 3 γλυκοπατάτες 4 μανταρίνια 2-3 κρεμμύδια 1 μεγάλο μπουκάλι μπύρα-1/2 λίτρου 1 κούπα αλεύρι 1/4 κούπας φρυγανιά τριμμέ